Elk huisje heeft zijn kruissteekje.

 

  

 

Eindelijk is mijn huisje af.

 

Maanden stond er een strak wit huisje met gaatjes te wachten totdat het zou worden voorzien van mooie gekleurde kruissteekjes.

Nu is het zover, hij is af.

 

 

Ik had al eerder zo'n huisje gemaakt voor een vriendin van mij, met iets andere kleuren, maar vond hem eigenlijk wel heel leuk, dus heb ik er ook een voor onszelf gemaakt.

 

 

 

Ik word er blij van!

 

Groet, L=

 

 

Cadeau voor oma

Afgelopen weekend was mijn moeder jarig en dan moet er natuurlijk wat geknutseld worden door de kleinkinderen.

Otto heeft een prachtig schilderij gemaakt met vogeltjes, want daar houd ze zo van. Sorry, geen foto van gemaakt en Loes heeft een zeepje gevild.

Oma (Nenna) wilde graag een zeepje (ja, die gebruiken oma's nog!), maar vonden het een beetje saai om zomaar een zeepje te geven.

We hadden niet echte oma kleuren aan wolvilt liggen dus op naar de winkel om een heerlijk geurend zeepje en mooie kleuren wolvilt te halen.

 

Het makkelijke van het vilten van een zeepje is, dat je de zeep zelf kan gebruiken om mee te vilten.

 

 

Op de tafel leg je een plastic zak, als bescherming. Het wordt best een kliederboel!

Dan maak je op het zeepje een mooi patroon van laagjes wolvilt, waarna je alles goed nat maakt. Door er lekker met met je handen overheen te wrijven, ontstaat er sop en vilt je de wol in elkaar, duurt even maar je krijgt er heerlijke geurende zachte handen voor terug.

Het ergste sop spoel je ervan af en dan laat je het zeepje goed drogen.

 

Maar een mooi cadeau moet natuurlijk in een mooie verpakking dus.....

een transparant zakje met gestempelde label en ........

 

 

 

TADAAAAA

 

We hadden die dag ook nog koekjes gebakken, dus het stempelen kon in één moeite doorgaan.

 

 

 

Omdat de verjaardag al geweest is, kunnen we hierbij ook melden dat de cadeaus in de smaak zijn gevallen.

 

 

 

M'n kop in de krant!

 

Als dit geen goed begin is van het nieuwe jaar!

 

Maar hoe was dit nou gekomen......

 

 

In februari vorig jaar had ik voor Loes haar verjaardag, een Wecycle feestje georganiseerd.

 

 

Van plastic tasjes had ik zakjes genaaid, waar de uitnodiging in ging.

De sluiting was een melkdop met de naam van het vriendinnetje erop.

 

Voor het feestje hadden we iedereen opgetrommeld om plastic afval voor ons te sparen.

Grappig om te zien, dat wat iedereen altijd als afval ziet, nu ineens bruikbaar wordt.

 

 

Alleen van de kleuren en vormen van al dat plastic werd ik al blij.

 

We hebben alles schoongemaakt en Loes heeft alles gesorteerd, want daar houdt ze zo van, behalve op haar eigen kamer  ;-)

 

Nu mochten de aanwezige meiden van al dit moois een dier of ander wezen maken.

Nou dat lukte wel, ze waren niet meer te stoppen, terwijl ik tussen de bedrijven door, ook nog een uitstapje naar een dichtbij gelegen 2ehands winkel had gepland!

 

Toch losgerukt van hun project konden ze buiten, op weg naar de winkel, even een frisse neus halen. Daar aangekomen mochten ze voor 0,50 eurocent iets uitzoeken om, terug op het honk, weer aan hun project toe te voegen

 

Zie hier wat resultaten.....

Wat was ik trots op die meiden.

Maar goed, om nu terug te komen op de fotowedstrijd.
Na deze verjaardag stond er dus een oproep in de krant om een foto in te sturen met wat je allemaal met afval kan doen.
 Na wat aandringen van een enthousiaste buurvrouw uiteindelijk deze foto ingestuurd en bijbehorende verhaal.

 

  

 

 Met als resultaat dat ik ergens half december (was het al weer helemaal vergeten!) een mailtje kreeg, dat ik had gewonnen!

Je moet er even voor met je kop in de krant, maar dan krijg je ook de wethouder bij je thuis, prachtige bloemen en een nieuwe camera.